Imaroth- Projekt

Święto na cześć Amarathu.
Ogólny opis: Święto na część Amarathu obchodzone jest raz w roku. Głównym celem wierzących oraz tych, którzy modlą się wtenczas do Amarathu jest prośba o to, aby rozpoczynający się nowy rok był jak najwspanialszy i w miarę możliwości jeszcze lepszy od minionego. Na ten czas do stolic większych Krain zjeżdżają wszelacy paladyni, rycerze czy też kapłani, a również magowie, oddani temuż bogowi.
Czas święta: Święto to odbywa się zawsze po zakończeniu obchodów nowego roku. Trwa przez cały pierwszy tydzień miesiąca Mragot.
Tradycje związane z tym świętem: Od wielu, wielu lat przyjęte jest, że całe święto otwiera jeden wielki turniej rycerski, odbywający się na Arenie Walk w danym mieście, najczęściej stolicy. W każdym roku ruszają tzw. Zakłady o najlepszego rycerza, z których dochód przeznaczany jest dla najbiedniejszych mieszkańców Krainy.
Ozdoby: Miasto ozdabiane jest różnorakimi prostymi i zupełnie zwykłymi ozdobami. W oknach domostw wyznawców Amarathu można zobaczyć symbole tego boga, oraz palące się na jego cześć świece. Na kramach dostać można różnorakie amulety, wisiorki czy bransoletki wykonane z drewna oraz gliny. Zakazana jest sprzedaż biżuterii drogiej, trudno dostępnej, ze straganów zdejmowane są wszelakie drogocenne kamienie czy materiały. Jest to święto przychylne głównie dla osób biednych.
Jadło i trunki: Podczas tego święta zakazane jest przepych, głównie tyczy się to rodzin zamożnych i szlachciców. W dni świąteczne na ulicach rozdawane są jabłka czy inne owoce, zaś tylko raz przez ten tydzień biesiadowania wolno zjeść potrawę mięsną, dokładniej w ostatni dzień świąt. Głównym trunkiem, który spożywany jest podczas świąt jest miód pitny.

Święto na cześć Lose.
Ogólny opis: Święto to odbywa się raz do roku, czci się w nim boginię wiedzy - Lose. Do większych miast zjeżdżają się wtedy wielcy uczeni, osoby o nieprzeciętnym inteligencie oraz filozofowie. Często wyprasza się o łaski nad nadchodzącymi siewami.
Czas święta: Święto to odbywa się w ostatnim tygodniu miesiąca Mragot.
Tradycje związane z tym świętem: Głownie podczas obchodów święta Lose dochodzi do wielu ożenków, bowiem w tym czasie najwięcej par decyduje się na wspólne spędzenie życia. Mimo wszystko jednak nie są one celebrowane tak samo, jak w innym czasie. Stara się, aby wszystkie tego typu zabawy należały do mniej hucznych. Urządzane są festyny, jednak nie wolno się na nie w żaden sposób stroić ani też przyozdabiać miejsca zabawy. Zakazane są wszelakie turnieje, od rycerskich aż do tych zwyczajnych, w które mieszają się zwykli mieszkańcy danego miasta.
Ozdoby: Podczas święta bogini Lose kategorycznie zabrania się jakkolwiek przyozdabiać miasta czy wsie, a to samo tyczy się mieszkańców, którzy w nich zamieszkują. Jedynie zagorzali wyznawcy na czas święta noszą na szyjach amulety ze znakami bogini.
Jadło i trunki: Podczas święta Lose dobór jadła jest zupełnie dobrowolny. Zabronione jest jednak jedzenie częściej niż trzy razy dziennie. Trunek, jakim kosztują się w tym czasie mieszkańcy jest wino, dla niższych sfer własnoręcznie pędzony bimber.

Święto na cześć Simoril At`Laey
Ogólny opis: Święto odbywa się raz do roku, czci się w nim boga wszelakich poetów, bardów czy mówiąc oględniej artystów oraz szlachciców. Podczas tego święta do miast ciągną karawany z artystami, z daleka da się usłyszeć śpiew oraz wesołe pobrzękiwanie lutni, na każdym rogu spotyka się barda opowiadającego jakąś wspaniałą historię, po mieście chodzi wielu zamożnych szlachciców, zaś w karczmach szaleją prości mieszkańcy, oglądając występy trup teatralnych, czy popijając tanie trunki.
Czas święta: Przygotowania do święta zaczynają się mniej więcej zaraz na początku miesiąca Tan'ard, jednak oficjalny początek święta datuje się wraz z rozpoczęciem drugiego tygodnia tego miesiąca. Trwa ono jeszcze przez cały tydzień.
Tradycje związane z tym świętem: Podczas święta boga Simoril At`Laey najczęściej po prostu można się dobrze bawić. Zewsząd słychać gromkie śmiechy, muzykę czy recytowane wiersze. Szlachta jest wtedy bardziej uprzejma, nie chcąc narażać się bogu, zaś mieszkańcy mają okazję pooglądać darmowe występy ulicznych teatrów, najeść się za pieniądze pijanych do nieprzytomności szlachciców oraz oczywiście posłuchać ciekawych, bardzkich opowieści snutych tu i ówdzie w ciemniejszych zakamarkach uliczek. Co roku organizowany jest konkurs, w którym udział biorą bardowie. Śpiew i muzyka, która prezentują, oceniana jest przez mieszkańców, choć tak naprawdę nie liczy się wygrana, a zabawa, która po tym turnieju następuje
Ozdoby: Miasto przyozdabiane jest bardzo elegancko, choć bez przepychu. Gdzie nie gdzie rozwieszane są kolorowe wstęgi materiałowe, ludzie ubierają się w żywsze kolory, zaś szlachta odziewa się w najcenniejsze rzeczy, jakie posiada. Można powiedzieć, że podczas tego święta nie ma żadnych zakazów, jednak parę dni przed świętem cała społeczność gromadzi się, by uprzątnąć miasto i pozostawić je czystym na czas świętowania.
Jadło i trunki: Podczas święta artystów i szlachciców jedzenie jest jak najbardziej wytworne, a już na pewno dla tych, którzy mają pełną sakiewkę. Karczmy serwują półmiski z pieczonymi dzikami okładanymi w jabłka i jagody, pełne miski gulaszu z niedźwiedzia oraz wszelkie inne, tłuste potrawy. Podczas tego święta chwali się mocno gorzałkę, która schodzi z karczemnych półek w mgnieniu oka.


Święto na cześć Mastyr.
Opis ogólny: Podczas swięta bogini Mastyr rzemieślnicy przygotowują się do siewów toteż najczęściej wypraszane są łaski u Mastyr o to, aby prace na polach  powiodły się. Ludność zdaje sobie sprawę z tego że warto zapewnić sobie przychylność boginki, która może uchronić plony przed suszą, czy pod topieniami- oba mogą spowodować zniszczenie roślinności.
Czas święta: Święto rozpoczyna się w ostatnim, czwartym tygodniu miesiąca Tan'ard.
Tradycje związane z tym świętem: Główną tradycją, która obowiązuje podczas tego święta jest złożenie obfitych modłów do bogini Mastyr, która ponoć gniewna jest bardzo. Wierzący oraz i inny mieszkańcy, chcący uchronić się przed jej rozgoryczeniem parę dni przed świętami przygotowują się do wszystkiego, po czym na rozpoczęcia święta składają jej wszelakie ofiary, choć zakazane jest wrzucać je do morza z obawy o już wspomniany gniew Morskiej Matki, która mogła by mieszkańców o zaśmiecanie wody posądzić. Poza tym urządza się wiele zabaw, w szczególności odbywają się one na Pirackiej Wyspie, Czarnej Rafie, gdzie przez cały tydzień jej mieszkańcy zapijają się rumem i szaleją do woli, wypraszając sobie tym samym łaski u bogini Mastyr.
Ozdoby: W tym czasie przyozdabia się miasto darami morza- muszelkami, piachem i roślinami rosnącymi przy brzegu. Co bogatsze damy noszą ozdóbki z bursztynu, którym handlują kupcy, biedniejsze panny wisiorki z muszelkami.
Jadło i trunki: Co do jadła i trunków, te drugie są dowolne, lecz je się tylko posiłki z darów wyłowionych z wody. W parę dni przed świętem rybacy wyruszają na wyprawy w morze, by złowić więcej ryb oraz innych owoców morza, które przez cały tydzień stają się głównym posiłkiem.

Święto na cześć Owinilie.
Opis ogólny: W czasie świąt obchodzonych na cześć  bogini Owinilie można powiedzieć świętują same kobiety. Bogini czczona w tym czasie jest bardzo nieprzychylnie nastawiona do mężczyzn, toteż wtenczas płeć brzydka może przeżywać różnorakie katusze od usługiwania swoim kobietom, aż po gniew samej Owinilie.
Czas święta: Święto zaczyna się w czwartym tygodniu miesiąca Vatardor i trwa aż do jego końca.
Tradycje związane z tym świętem: Największą tradycją tego święta jest przez cały jego okres gorączkowe usługiwanie kobietom przez mężczyzn. Bogini ta jest ponoć gniewniejsza od samej Mastyr, toteż chodzą legendy, że śmiałkowie lekceważący przykazania bogini znikali bez śladu i już nigdy nie wracali, lub pojawiali się po wielu latach z wypalonymi znakami Owinilie na karku czy ramieniu. Mężczyźni zobowiązani są wtedy do dbania o swoje małżonki czy narzeczone, do podawania im posiłków, najlepszych trunków i wykonywania poleceń niewiast. Urządzane są zabawy i to nawet bardzo huczne, jednak w zupełności przygotowane przez mężczyzn. Wymaga się od nich również uprzejmości dla każdej napotkanej kobiety.
Ozdoby: Podczas tego święta nie przywiązuje się wcale wagi do dekoracji. Miasto pozostaje takie, jakie jest, jedynie kobiety  zagorzale wyznające  boginię Owinilie noszą jej znaki na pierścieniach, wisiorkach czy też wszyte na odzienie.
Jadło i trunki: Wtenczas nakazane jest nie żałować sobie jedzenia ani żadnych napitków, nie znać umiaru i oczywiście wybierać to, co najlepsze. Najpopularniejszym daniem serwowanym wtedy szczególnie dla kobiet jest ryż z sosem oraz mięsem cielęcym. Co do trunków – najpopularniejsze jest wino, jednak kobiety są ponoć bardzo zmienne…

Święto na cześć Nasare.
Opis ogólny: Święto obchodzone raz w roku. Poprzez nakaz wydany przez samego Nasare przygotowywane jest ono przez agów, którzy na czas święta opuszczają Wyspę Magów wraz z niektórymi, magicznymi tajemnicami.
Czas święta: Pierwszy tydzień miesiąca Arionad.
Tradycje związane z tym świętem: Z pierwszym dniem świętowania magowie pojawiają się na ulicach miast, by mieszkańcom zaprezentować swoje magiczne możliwości. Jest to jedyny czas, kiedy istoty nie parające się magią mogą zobaczyć tajemne sztuki, przez cały czas ukrywane na wyspie.
Organizowane są magiczne turnieje i rozgrywki, pokazy magiczne oraz iluzjonistyczne sztuczki ku uciesze zwykłych mieszkańców. Każdy mag przez cały okres święta dzień w dzień zobowiązany jest składać modły do Nasare, który w okres świętowania jest ponoć bardziej gniewny i wrażliwy.
Ozdoby: Ozdabiane są jedynie miejsca, w których magowie ukazują swoje magiczne umiejętności. Najczęściej tworzy się je za pomocą iluzji. Tym sposobem osoby o magicznych uzdolnieniach próbują pokazać mieszkańcom miast swoje możliwości i zapał.
Jadło i trunki: Nasare nie narzucał świętującym żadnych wytycznych dotyczących jedzenia czy trunków, jakie winny się na stołach podczas okresu świątecznego znajdować. Najpopularniejszy jest miód pitny.

Święto na cześć Lanvaley
Opis ogólny: Święto poprzedzające czas zbiorów, lub wypadające wraz z ich nadejściem. Obchodzone jest głównie po to, aby podziękować bogini za zbiory lub przeprosić za obrazę, która odbiła się na nich brakiem plonów.
Czas święta: Zaczyna się wraz z końcem zbiorów i trwa do końca miesiąca Arionad.
Tradycje związane z tym świętem: Największą i najbardziej popularną tradycją są pokazy, do których sprowadzane są do miast zwierzęta, jakim nie może stać się żadna krzywda. Podejmują się teraz druidzi oraz tropiciele, jacy dbając o swych podopiecznych godzą się jedynie w tym czasie na wprowadzenie ich na tereny mieszkalne.
Oprawców, którzy podejmują się zabicia jakiegokolwiek zwierzęcia w tym okresie spotyka sroga kara, jaka wymierzona jest przez samą Lanvaley. Urządzane są również typowe biesiady, potańcówki i hulanki.
Ozdoby: Miasto przyozdabia się darami natury. Wywieszane są owoce, kwiaty, gałęzie drzew oraz same kłosy zboża.
Jadło i trunki: Nie dopuszczalne jest, aby w dniach świętowania jadło zjeść jakiekolwiek jadło pochodzenia zwierzęcego. Jest to obraza dla bogini jak i dla samych druidów, przebywających w tym czasie. Zakazane jest picie mleka, choć nie tyczy się to dzieci.

Święto na cześć Nith Omeh - Thar- Li
Opis ogólny: Święto obchodzone przez dwa dni, dla oby dwóch bogów. W tym czasie młodzi mężczyźni, wkraczający w wiek dorosły podejmują się wyzwania, jakim jest pokonanie bestii i dostarczenie kła, który ma być dowodem na owy honorowy wyczyn.
Czas święta: Trzeci tydzień miesiąca Elg'aer.
Tradycje związane z tym świętem: Podczas świętowania organizowane są turnieje, zapasy, zwykłe potyczki między mieszkańcami, lecz na tyle bezpieczne aby nie doszło do rozlewu krwi. Organizuje się liczne polowania, zawody strzeleckie, głównie dla młodej społeczności, aby przyuczyć ich do przyszłego zawodu. Zdobywają w tym czasie amulety, z kłów które wcześniej przynoszą oraz duże łuski (które jak głosi legenda, są smocze), po tym jak dostarczą na miejsce trofea uwiarygadniające ich męstwo.
Ozdoby: Miasto nie przywiązuje żadnej wagi do ozdób.
Jadło i trunki: Jedzenie składa się ze wszystkiego rodzaju mięsnych potraw. Jest to czas w którym mieszkańcy syto zapełniają swe brzuchy tłustym i krwistym jadłem.

Święto na cześć Ganatheth
Opis święta: Święto nazywane potocznie "świętem piwa". Beztroskie, pełne lenistwa i nie przywiązujące wagi do niczego dni, w których praca znajduje się na ostatnim miejscu.
Czas święta: Drugi tydzień miesiąca Cir’caas.
Tradycje związane z tym świętem: Tradycją jedyną i najpopularniejszą jest spędzanie tego dnia przy piwie, w karczemnych progach, wraz z przyjaciółmi. Wspomina się wtedy stare czasy. Odbywają się również targi rzemieślnicze, na których prezentowane są wyroby kowali z całego miasta. Mówi się, że w czas święta można zakupić broń po niższej cenie, choć nie jest to do końca prawdą, a po prostu chwytem na nowych, w zapotrzebowaniu na oręż mieszkańców.
Ozdoby: Aby podkreślić, iż są to dni beztroskiego i błogiego lenistwa nie ozdabia się miasta w żaden sposób. Jedynym przygotowaniem do całej uroczystości jest sprowadzenie większej ilości piwa do karczm.
Jadło i trunki: Jedzenie winno być syte i tłuste, zaś jedynym trunkiem piwo.

Święto na cześć Kaweris
Opis święta: Obchody święta są równoznaczne z pożegnaniem starego roku. Czas hucznego świętowania, bez rozlewu krwi i niepotrzebnych zatargów.
Czas święta: Czwarty tydzień miesiąca Cir’caas.
Tradycje związane z tym świętem: Najgłówniejszą tradycją jest bawienie się do upadłego. Święto jest pożegnaniem roku, toteż mieszkańcy wykorzystują to podwójnie, nie żałując złota na trunki serwowane z ochotą w tawernach. Kaweris jako bogini alchemików i gnomów podczas okresu świętowania zezwala swym wyznawcom, a wręcz nakazuje, aby ukazali światu swe największe wynalazki (z czego najpopularniejszym są śliczne barwne wodospady, jakie malują się na niebie) oraz pokazali innym swe wywary alchemiczne, prezentując działanie.
Ozdoby: Miasta przyozdabia się żywymi, intensywnymi kolorami, wstęgami oraz plonami, jako podsumowanie kończącego się roku.
Jadło i trunki: Stoły zastawiane są wszystkim, czego dorobiono się przez cały rok. Zbożowe potrawy, mięsne, oraz te zupełnie bezmięsne - wszystko, czego dusza zapragnie. Trunki również są dowolne.

Ostatnio edytowany przez Josette (2009-01-22 16:32:37)